Er was eens, in een weelderig, groen bos genesteld tussen hoge, met sneeuw bedekte bergen en een sprankelend blauw meer, een verborgen dorp waar dieren van alle soorten samen in harmonie leefden. Dit dorp, bekend als Wonderwood, was een magische plek waar dieren konden praten, lachen en hun dromen met elkaar delen. Adelaars zweefden door de lucht, vossen dartelden door de bomen, konijnen sprongen langs zachte, grasachtige paden en beren lumberden vredig langs de rivieroevers. Alles in Wonderwood leek perfect totdat op een dag iets buitengewoons gebeurde. Op een heldere ochtend scharrelde een nieuwsgierige kleine eekhoorn genaamd Sammy uit zijn boomhut thuis, zijn pluizige staart trillend van opwinding. Sammy was in heel Wonderwood bekend als de meest avontuurlijke eekhoorn in het bos. Terwijl andere dieren tevreden voedsel verzamelden of in de weilanden speelden, hield Sammy ervan om nieuwe plaatsen te verkennen en grootse avonturen te dromen. Vandaag had Sammy het gevoel dat er iets bijzonders stond te gebeuren.
Terwijl hij over het pad naar het dorpsplein sprong, zag hij zijn beste vrienden Bella, een slimme jonge vos met vurig oranje vacht, en Oliver, een vriendelijk hartige uil met veren zo zacht als wolken. "Goedemorgen, Sammy!" riep Bella, haar amberkleurige ogen sprankelend. "Waar ga je zo snel heen?" "Er gaat vandaag iets geweldig gebeuren, dat voel ik!" piepte Sammy, zijn kleine pootjes tikten van opwinding. Oliver flapte met zijn vleugels en hootete zachtjes. "Ik hoop dat je gevoel juist is, Sammy. Maar wat voor geweldig iets verwacht je?" Voordat Sammy kon antwoorden, vulde een plotselinge flits van licht de lucht, gevolgd door een glinsterende regenboog die naar het hart van het bos boog. De drie vrienden staarden, met grote ogen en sprakeloos, terwijl de regenboog leek te weerklinken met een magische melodie. "Heb je dat gezien?!" piepte Sammy.
"We moeten uitvinden waar de regenboog eindigt!" Bella leunde nadenkend haar hoofd schuin. "Regenbogen verdwijnen meestal voordat je ze kunt bereiken. Maar deze ziet er. anders uit. Misschien is het magie!" Oliver stelde zijn kleine bril met één vleugel bij. "Als het magie is, moeten we voorzichtig zijn. Maar ik ben het ermee eens dat we het moeten onderzoeken. Laten we gaan!" De drie vrienden zetten meteen koers, de glinsterende kleuren volgend door het bos.
Onderweg passeerden ze andere dieren die stopten om in verwondering te kijken. "Waar gaan jullie heen?" vroeg Molly het konijn, terwijl haar lange oren trilden. "Naar het einde van de regenboog!" riep Sammy terug. "Wie weet wat we zullen vinden?" Molly sprong mee om zich bij hen te voegen, en al snel volgden meer dieren Benny de bever, die altijd klaar was voor een uitdaging, Rosie het hert, dat dol was op ontdekken, en zelfs Gus de chagrijnige oude beer, die mopte maar stiekem genoot van de opwinding. Naarmate de groep dieper het bos in trok, groeide de bomen hoger, hun bladeren ritselend als fluisteringen. De lucht voelde koeler aan en het zonlicht danste door de takken in gouden stralen. De regenboog werd helderder en leidde hen naar een open plek die ze nog nooit eerder hadden gezien. In het midden van de open plek stond een majestueuze gouden poort, versierd met sprankelende juwelen die glinsterden als sterren.
De dieren verzamelden zich eromheen, hun staarten kwispelend en vleugels fladderend van opwinding. Sammy stapte naar voren en legde een poot op de poort. Tot ieders verbazing zwaaide deze geruisloos open en onthulde een gloeiende weg volledig gemaakt van sterrenstof. "Wauw," fluisterde Bella. "Dit moet de meest magische plek ter wereld zijn. " "Laten we gaan!" zei Sammy, terwijl hij vooruit sprong. De dieren volgden het sterrenstofpad, dat door een wereld kronkelde zoals ze nog nooit eerder hadden gezien. Er waren snoepkleurige bomen met bladeren die zachtjes zongen als de wind waaide, rivieren van vloeibaar zilver waarin vissen met glinsterende schubben vrolijk sprongen, en velden met bloemen die zachtjes gloeiend waren in het maanlicht.
Maar terwijl ze verder gingen, ontdekten ze iets onverwachts. Aan het einde van het sterrenstofpad stond een grote kristallen koepel, en binnenin zat een kleine, treurig kijkende draak. De schubben van de draak waren een verblindende mix van blauw en goud, maar zijn ogen waren gevuld met tranen. "Hallo?" riep Sammy zachtjes, terwijl hij dichterbij kwam. "Gaat het goed met je?" De draak snifde en kijk omhoog. "Oh, hallo," zei hij in een zachte, melodieuze stem. "Ik ben Sparkle. Ik ben hier al zo lang gevangen, terwijl ik de magie van dit land bewaakte.
Maar ik ben zo eenzaam. Ik wou dat ik de wereld voorbij de poort kon zien. " De harten van de dieren deden pijn voor de kleine draak. Bella stapte naar voren. "Waarom ben je hier gevangen, Sparkle?" Sparkle zuchtte. "Lang geleden werd ik gekozen om deze magische plek te beschermen. Maar de poort kan alleen worden geopend door degenen met een vriendelijk en moedig hart, zoals dat van jullie. Ik hoopte dat iemand zoals jullie zou komen, zodat ik eindelijk kon vertrekken en mijn magie met de wereld kon delen.
" Sammy's ogen lichtten op. "Dan kom met ons mee! We laten je Wonderwood zien, en je zult nooit meer eenzaam zijn!" Sparkle aarzelde. "Maar wat als de magie hier verdwijnt als ik vertrek?" Oliver hootete nadenkend. "Misschien is de magie niet alleen in deze plek. Misschien zit het in jou, Sparkle. Als je het met anderen deelt, kan het zelfs sterker worden. " De ogen van de draak werden groot.
"Denk je dat echt?" "We denken het!" zei Molly, terwijl haar neus trilde. "Wonderwood zit vol met dieren die je graag willen ontmoeten!" Sparkle glimlachte voor het eerst, en de kristallen koepel begon te vervagen. De dieren juichten terwijl de kleine draak zijn vleugels uitstrekte en de frisse lucht instapte. Samen maakten ze de weg terug langs het sterrenstofpad, door de gouden poort en het bos in. Toen ze Wonderwood bereikten, was het dorp getransformeerd. De aanwezigheid van Sparkle bracht nieuwe magie naar het land. De bomen gloeden met levendige kleuren, de rivier sprankelde als diamanten, en de sterren boven leken net iets helderder te twinkelen.
De dieren verwelkomden Sparkle met open poten, vleugels en hoeven. Sparkle voelde een warmte in zijn hart die het nog nooit eerder had gekend vriendschap. Vanaf die dag werd Sparkle een geliefd deel van Wonderwood. De kleine draak gebruikte zijn magie om het dorp te helpen en het leven voor iedereen nog vreugdevoller te maken. En wat betreft Sammy, Bella en Oliver, ze bleven verkennen, altijd klaar voor hun volgende avontuur. En zo, in het magische dorp Wonderwood, waar dieren en een kleine draak gelukkig samenleefden, ontdekten ze de krachtigste magie van allemaal de magie van vriendelijkheid, moed en vriendschap. Einde.